Sanne beantwoordt hier persoonlijke vragen om haar alvast een beetje te leren kennen.
Klik op de vragen om de antwoorden te zien.
Klik op de vragen om de antwoorden te zien.
Sannegie, maar zo noemt eigenlijk alleen mijn vader mij nog. Als kind kreeg ik deze bijnaam en ondanks dat ik inmiddels bijna 30 jaar ben, noemt mijn vader mij soms nog zo.
Ik krijg vaak te horen dat ik mij goed kan verplaatsen in de ander, zeker wanneer het even niet zo goed gaat. Door mijn werkervaring weet ik hoe belangrijk een luisterend oor en echte aandacht zijn.
Ik droomde ervan om chirurg te worden zodat ik mensen beter kon maken. Daarnaast wilde ik dolgraag een eigen paard, maar hoe vaak ik dat ook uitsprak… het leek niet te werken.
In mijn slaap vertel ik soms hele verhalen. Als je mazzel hebt kun je me zelfs bevragen en geef ik antwoord. Gelukkig gebeurt dat niet elke nacht!
Ik vind het lastig om los te laten wanneer ik iemand niet kan helpen. Mensen die nuchter kunnen beredeneren dat het leven soms zo loopt, bewonder ik enorm.
Ik moet toegeven dat een patatje favoriet is, al pak ik ook regelmatig een maaltijdsalade of stokbroodje uit de oven.
Dat hangt af van hoeveel ik heb geslapen. Soms is uitslapen ideaal, maar ik ga ook graag naar de sauna: telefoon uit en helemaal ontspannen.
Ik ben een echte nachtbraker en krijg het meeste gedaan vanaf 22.00 uur. Minder prikkels betekent meer focus.
Naar de zon en zee, want het strand maakt me blij. Ik ben geen type voor bungeejumpen maar ontdek graag nieuwe plekken.
Het moment dat mijn partner en ik in ons eerste huis bij de haard zaten en beseften dat dit ons thuis was.
Mijn eerste date met mijn partner! Ik was zenuwachtig, maar toen ik hem zag waren de zenuwen weg en inmiddels zijn we al jaren samen.
Ik was 12 toen ik de hogeschool voor verloskunde binnenstapte. Ik riep meteen dat ik verloskundige wilde worden en die keuze is nooit veranderd.
Een vrouw wilde per se haar patatje oorlog opeten voordat we naar het ziekenhuis vertrokken. Ze liep in badjas en met een patatje richting de auto, hilarisch!
Dan werk ik het bevallingsverslag of administratie bij, maar alleen wanneer het rustig genoeg is en de barende vrouw mijn steun niet nodig heeft.
“Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat.” In de verloskunde kun je niet alles sturen.
Mensen die mij kennen weten dat ik dol ben op badbevallingen. De rust van het water en de eigen ruimte voor de vrouw zijn fantastisch.
Juna.
Hiphop en Afro/Dancehall staan het vaakst aan.
Een Snickers! Hij zit standaard in mijn tas en als iemand zin heeft in suiker, deel ik hem graag.
Als iemand die er voor hen was, in goede en in mindere tijden.
Een badbevalling met eigen muziek. Het liefst een bevalling die rustig opbouwt zodat mijn lichaam kan wennen.
Een verjaardag waarop mijn overleden familieleden er nog waren. Aan hen zou ik nu zoveel vragen willen stellen.
Vertrouw op jezelf; je hebt al zolang goed voor je kindje gezorgd. Jij kunt dit!